Oleh Callistus Antony D’Angelus
PANDANGAN: Pilihan raya Dewan Undangan Negeri di enam buah negeri, yang diadakan secara berasingan daripada pilihan raya umum ke-15 pada November lepas, terbukti menjadi pertempuran yang boleh menetapkan trajektori politik Malaysia untuk masa hadapan.
Kerajaan Perdana Menteri Dato’ Seri Anwar Ibrahim berdepan dengan ujian asid ke atas mandat politiknya, kurang setahun selepas memegang kuasa. Kerajaan Perpaduan berhadapan dengan serangan bertubi-tubi daripada pembangkang yang telah menggunakan isu kaum dan agama untuk cuba menggugat kerajaan dan kini mahu meraih undi. Buat pertama kali dalam beberapa dekad, Malaysia mempunyai peluang sebenar untuk menetapkan semula dirinya dan meletakkan asas ke arah masyarakat sosial, ekonomi dan politik yang moden dan progresif. Adalah malang apabila ada pihak yang menggunakan kaum dan agama untuk mendapatkan sokongan daripada rakyat, dan bukannya menumpukan kepada perjuangan idea untuk memajukan Malaysia dan rakyat Malaysia.
Semasa kerajaan dibayangi oleh ahli politik rasuah dan kroni perniagaan mereka, rakyat biasa paling menderita, yang kini kita kategorikan sebagai populasi B40 dan M40. Krisis kos sara hidup yang teruk yang dihadapi oleh rakyat Malaysia adalah akibat langsung daripada keadaan itu. Kerajaan yang korup dan ahli perniagaan menurunkan gaji melalui pelbagai komplot, seperti menggunakan dan menyalahgunakan buruh asing dan menafikan hak kesatuan sekerja.
Kos rasuah dan tadbir urus yang tidak betul telah diambil kira dalam ketidakcekapan dalam sistem ekonomi, dengan populasi B40 dan M40 menanggung beban yang tidak seimbang.
Pentadbiran Anwar jelas serius untuk meringankan beban ekonomi golongan miskin yang bekerja. Ia telah memulakan perbincangan ke arah mekanisme gaji baharu dan komited ke arah mengkaji semula gaji kakitangan awam dan pesara. Ini sudah lama tertangguh, yang kerajaan terdahulu hanya memberi kata-kata terhadapnya sedangkan mereka sebenarnya sedang memacu jurang antara golongan berduit dan yang lain lebih luas.
Pakatan yang tidak suci antara ahli politik dan perniagaan besar sejak pentadbiran Dr Mahathir yang pertama menyebabkan rakyat biasa dan pekerja menjadi mereka yang meletakkan harapan dan meminta. Itu adalah warisan Mahathirisme yang akan terukir dalam sisi malang sejarah Malaysia. Anwar sedang berusaha ke arah membetulkan ketidaksamaan ekonomi dan politik institusi, dan mesti diberi masa dan ruang untuk berbuat demikian.
Terdapat jalan yang jauh di hadapan. Sebagai sebahagian daripada langkah Anwar ke arah meningkatkan pendapatan, kekayaan dan tahap gaji mereka yang berada di bawah piramid ekonomi, beliau perlu melakukan pembaharuan secara institusi. Ini termasuk meningkatkan hak kesatuan sekerja, dan terutamanya yang melibatkan hak pekerja untuk diwakili oleh kesatuan sekerja tanpa dihalang oleh perniagaan. Kesatuan perkhidmatan awam harus diberi hak untuk terlibat dalam perundingan kolektif dengan kerajaan. Pentadbiran Anwar berada di landasan yang betul.
Rakyat harus mempertimbangkan sama ada ia mahu diwakili oleh kerajaan yang progresif dan berpandangan ke hadapan, atau satu-satunya yang matlamatnya adalah untuk menyemai perpecahan berdasarkan kaum dan agama.
Callistus Antony D’Angelus ialah Penasihat Buruh Antarabangsa Persatuan Khidmat Nasihat Pencarum Perlindungan Sosial Malaysia (SPCAAM)